Αρμενίζει στο Ιόνιο μα ακουμπά  και στη γη της Αιτωλοακαρνανίας, σαν να είναι δεμένη μαζί της. Θα πρέπει να διασχίσεις μια πλωτή γέφυρα μήκους 50 μέτρων για να περπατήσεις στη φιλόξενη γη της Λευκάδας. Τις κατάφυτες πλαγιές της στολίζουν ευλογημένες ελιές, λυγερόκορμα κυπαρίσσια και πυκνά πεύκα που γέρνουν, σε κάποιες ακρογιαλιές της, ως τη θάλασσσα.

Η Λευκάδα η “Λευκάς Πέτρα” κατά τον Όμηρο, η αρχαία Νήρικος, όπως ονομαζόταν η πρώτη πρωτεύουσά της, κατά μία άποψη πήρε το όνομά της από τα λευκά βράχια που γκρεμίζονται με δύναμη για να σμίξουν με τα κύματα στο νωτιότερο ακροτήρι το “Λευκάτα” εκεί που υπήρχε παλιά το ιερό του Απόλλωνα, από εκεί που κατά την παράδοση η Σαπφώ τυφλωμένη από τον έρωτά της, βούτηξε στα νερά του Ιονίου. Η Λευκάδα είναι το τέταρτο σε έκταση νησί του Ιονίου πελάγους και βρίσκεται πολύ κοντά στο νομό Αιτωλοακαρνανίας, με τον οποίο πιθανολογείται ότι ενώνονταν στην αρχαιότητα. Σήμερα χωρίζεται από την ηπειρωτική Ελλάδα μέσω του πορθμού του Δρεπάνου και αποτελεί ομώνυμο νομό με πρωτεύουσα την πόλη της Λευκάδας. Είναι το μοναδικό νησί με οδική πρόσβαση και για το λόγο αυτό αποκαλείται “στεριανό νησί”. Με πληθυσμό 22,879 κατοίκους, η Λευκάδα καλύπτει μία έκταση 302,5 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Το κλίμα της είναι υγρό μεσογειακό με ζεστά καλοκαίρια και κρύους χειμώνες.

Το νησί αποτελεί ολόκληρο ένα φυσικό αξιοθέατο με παραθαλάσσιους οικισμούς αλλά και ορεινά χωριά, κτισμένα μέσα στην καταπράσινη φύση. Τα βουνά του νησιού αποτελούν σημαντικούς βιότοπους στους οποίους ζουν και αναπτύσσονται πολλά σπάνια είδη φυτών, πηγών και θηλαστικών ενώ εκεί συναντώνται δεκάδες σπήλαια, καταρράκτες και πηγές.

Η Λευκάδα διαθέτει πολλές γραφικές παραλίες απαράμιλλης ομορφιάς που χαρακτηρίζονται από τα γαλαζοπράσινα νερά τους τα οποία τις κατατάσσουν στις ομορφώτερες της χώρας αλλά και ολόκληρης της Μεσογείου. Στις δυτικές ακτές του νησιού, η διάσημη παραλία Πόρτο Κατσίκι έχει κατά καιρούς ψηφιστεί από διεθνή τουριστικά περιοδικά ως η ομορφότερη παραλία της Μεσογείου. Κοντά της συναντά κανείς άλλες δύο μαγευτικές παραλίες, τους Εγκρεμνούς και το Γυαλό.

Στα βορειοανατολικά παράλια, η φύση χάρισε στη Λευκάδα δύο ακόμα υπέροχες παραλίες, το Κάθισμα και τους Μήλους, ενώ στο βόρειο άκρο του νησιού, δίπλα από τη γέφυρα που ενώνει τη Λευκάδα με την Αιτωλοακαρνανία, τρεις ακόμα παραλίες προκαλούν τους παραθεριστές αλλά και τους κατοίκους του νησίου: Το Κάστρο, η Γύρα και ο Άγιος Ιωάννης. Στα ανατολικά και Νότεια συναντάει κανείς πολλές μικρές γραφικές παραλίες κοντά στα πολύ γνωστά τουριστικά θέρετρα του νησιού. Στη Νικιάνα, στο Νυδρί και στη Βασιλική ο τουρισμός είναι πολύ ανεπτυγμένος και έτσι βρίσκει κανείς χιλιάδες δωμάτια, μαγαζιά κάθε είδους, μπαράκια, ταβέρνες, εστιατόρια, super markets, κλπ.

Στα ορεινά του νησιού στο κεφαλοχώρι της Καρυάς μπορεί κανείς να δει την πιο “χωριάτικη” μορφή της Λευκάδας, σχεδόν αναλοίωτη από το χρόνο. Εδώ θα βρείτε τα ονομαστά “Καρσάνικα” κεντήματα. Αλμυρά στην τιμή, αλλά απαράμιλλα στην τέχνη. Κοντά στην Καρυά, στο χωριό Εγκλουβή, καλλιεργείται με τον παραδοσιακό τρόπο η περίφημη φακή Εγκλουβής, μια μοναδική ποικιλία σε γεύση και άρωμα. Παραδοσιακά πιάτα της λευκαδίτικης κουζίνας είναι το μπουρδέτο, ο μπακαλιάρος μπιάνκο, η μαριδόπιτα, το φρυγαδέλι, το λευκαδίτικο σαλάμι αέρος και διάφορες πίτες.

Κυριότερες πηγές πλούτου του νησιού είναι ο τουρισμός, η ελαιουργία, η αμπελουργία και η αλιεία.